Microplastics gevonden in testikels en mannelijke onvruchtbaarheid
Jaarlijks gooien mensen 400 miljoen ton plastic weg. En deze microplastics die in de lucht, het land en de zee terechtkomen, worden aangetroffen in het voedsel dat we binnenkrijgen, ook in het water dat we drinken. Uiteindelijk komen deze microplastics in ons lichaam terecht. We weten nog niet zo goed wat de gevolgen van deze microplastics zijn voor de gezondheid van het menselijk lichaam. Maar talloze onderzoeken bewijzen dat de chemicaliën in deze microplastics de goede werking van hormonen verstoren, wat talloze gezondheidseffecten veroorzaakt.
Volgens een studie gepubliceerd in Toxicological Science testten onderzoekers meer dan 23 menselijke testikels en 47 hondentestikels. In alle monsters vonden ze de aanwezigheid van microplastics. Door naar de hoeveelheid sperma bij honden te kijken, ontdekten ze dat hoe hoger het niveau van microplastics, hoe lager het aantal zaadcellen. In februari bleek uit een onderzoek dat er ook microplastics in de menselijke placenta zaten, een orgaan dat voedingsstoffen en zuurstof levert aan de zich ontwikkelende foetus.
Elke keer dat we organen analyseren, realiseren we ons dat daar microplastics worden aangetroffen, aldus onderzoekers van de Universiteit van Californië in San Francisco. Het wordt aangetroffen in ontlasting, moedermelk, zaadvloeistof en bloed. De productie van plastic door chemische bedrijven blijft toenemen. We zijn tussen 2000 en 2024 niet verdubbeld, maar de hoeveelheid door mensen geproduceerd plastic zou tegen 2060 kunnen verdrievoudigen, ondanks het milieubeleid dat in verschillende landen wordt gevoerd.
Het is voldoende om te ademen, te eten en te drinken om microplastics het menselijk lichaam te laten binnendringen. In steden genereert het plastic in banden een aanzienlijke hoeveelheid microplastics die snel de bronchiën van mens en dier bereiken. De ontdekking van microplastics in de testikels wordt verklaard doordat ze door het bloed gaan. Ze kunnen dus elk weefsel in het lichaam bereiken. Het is dus heel goed mogelijk om ze in de eierstokken aan te treffen.
Op dit moment bestaat het vermoeden dat microplastics giftig zijn voor de voortplanting, en dus voor de vruchtbaarheid. Het blijft om de link te bewijzen. Er wordt aangenomen dat microplastics het risico op kanker vergroten, vooral in het spijsverteringsgedeelte van het lichaam. De gevolgen voor de hoeveelheid sperma waren bij ratten al aangetoond.
Om de blootstelling aan microplastics te beperken, vermijd je het koken van voedsel dat in plastic is verpakt wanneer je het in de magnetron zet. Drink geen dranken die in plastic verpakt zijn. Houd er rekening mee dat de meeste drankjes in aluminium blikjes eigenlijk van plastic zijn, omdat er een onderlaag van plastic is bedekt met aluminium. Mensen hebben drie keer meer plastic in hun testikels dan honden, omdat ze meer worden blootgesteld aan deze chemicaliën.
Verschillende onderzoeken tonen aan dat als je voedsel binnenkrijgt dat buiten is bereid en in plastic is verpakt, je de kans vergroot dat je microplastics opneemt. We hebben ook een grotere kans om ftalaten in te slikken, deze chemicaliën die aan kunststoffen worden toegevoegd. Ze maken plastic zachter, resistenter, elastischer en flexibeler.
Er zijn internationale discussies gaande om de aanwezigheid van microplastics in voedsel verder terug te dringen. Overheden beoordelen de gezondheidseffecten van microplastics om gezondheidsvoorschriften te creëren en schadelijke blootstelling te verminderen. Er zijn momenteel evaluaties aan de gang, vooral met betrekking tot vinylchloriden die in PVC zitten. Het zijn ook microplastics. Door de vermindering van de productie van fossiele brandstoffen om de opwarming van de aarde tegen te gaan, wordt verwacht dat het gebruik van plastic in de toekomst zal afnemen.
Opmerking: via de bovenstaande links kunnen commissies worden verdiend.